در درون اتوموبیل ام وی ام 110 اس ما نظاره گر دایره ها و نیم دایره های زیادی می باشیم که این سبب شده است با نمای خارجی خودرو هماهنگ باشد
درون این اتوموبیل هم مانند بیرونش فانتزی می باشد . اگر بخواهیم برایتان از مواد به کار گرفته شده در درون این خودرو بگوییم باید بیان نماییم که مواد به کار گرفته شده از حیث کیفیت متوسط می باشد و همه جای اتاق پوشیده شده است از پلاستیک خشک.
پشت غربیلک فرمان بینهایت ساده MVM، نشانگری دیجیتالی قرار دارد که دور موتور را در حاشیه نیم دایره ای خود و سرعت را در قسمت مرکزی اش به نمایش می گذارد. در کنسول وسط نیز همه چیز به سادگی هر چه تمام تر سر جای خود قرار گرفته و نکته خاصی برای گفتن نیست، اما در بالای این قسمت یک محل کاربردی برای قرار دادن اشیاء تعبیه شده که البته بیشتر برای گذاشتن گلدان(!) مناسب به نظر میرسد!
سمت شاگرد هم از درب داشبورد خبری نیست و برای دور از چشم ماندن وسایل شخصی می بایست به صندوق عقب (که خیلی هم بزرگ تر از داشبورد نیست!) مراجعه نمایید. در یک جمع بندی کلی فضای داخلی نسبت به پراید و تیبا دلنشین و قابل قبول است اما با نزدیک شدن قیمت این تازه وارد چینی به پژو 206 شانس چندانی برای رقابت باقی نخواهد ماند.
زمانی که دوو ماتیز به ایران آمد، نه ماشین های کوچک شهری و نه خودروهای کره ای هیچکدام محبوبیت امروزه را بدست نیاورده بودند. درنتیجه همه با تمسخر و گذاشتن اسامی مثل جارو برقی(!) و دوو مبتلا به عقب ماندگی ذهنی(!) سر به سر خریداران این محصول اقتصادی می گذاشتند و حتی برخی آن را یک اتومبیل واقعی نمی دانستند. اما دیری نگذشت که عملکرد خوب ماتیز زبان منتقدین را کوتاه کرد. نکات مثبتی مثل کیفیت و ایمنی بالاتر، تهویه مطبوع مناسب و مصرف سوخت پایین در مقایسه با پراید، این ماشین مظلوم را حسابی محبوب کرده بود و حالا دیگر حتی طرفداران پر و پا قرص پراید نیز احترام فرزند کوچک کرمان خودرو را نگه میداشتند (هرچند بنا به دلایلی از جمله فضای حمل بار و خصوصیات ظاهری، پراید همچنان مشتریان بیشتری داشت). اما پس از مدتی و با خروج محصولات دوو از کشور ام وی ام فرصت را غنیمت شمرد و با ارائه کپی چینی ماتیز (یعنی MVM110) موفق شد از بستری که خودروساز کره ای به سختی برای محصولش آماده کرده بود به خوبی استفاده کرده و به فروش مناسبی در کشورمان دست پیدا کند.
البته کاری به دعوای حقوقی GM (مالک دوو) بر سر این قضیه کپی برداری و اینکه تولید ماتیز در امریکا با نام شورولت اسپارک ادامه یافت نداریم اما خواهر ناخوانده ی چینی هم علیرغم کیفیت و بخصوص ایمنی پایین ترش نسبت به محصول کره ای، خریداران را کاملاً ناامید نکرد. اکثر دارندگان مدل 110 حداقل در دو سال اول خرید مشکلات عجیب برخی دیگر از چینی های نوپا (و یا برخی از محصولات وطنی) را نداشتند و از اتومبیلشان نسبت به قیمت پرداختی راضی به نظر می رسیدند. حالا چند وقتی است که مدل جدید این اتومبیل با کد S و ظاهر و باطن اندکی متفاوت در خیابان های کشور دیده می شود. امروز به لطف همکاری یکی از مالکین محترم که به تازگی اتومبیلش را تحویل گرفته به سراغش آمده ایم تا ببینیم پشت این چهره متبسم چه نکاتی نهفته است.
منبع : ام وی ام
- ۹۵/۰۷/۰۴